Anneke en Ton in Peru

De Uni en een museum Lima

Deze tekst is getikt op de computer van de universiteit van Job. Na bijgekomen te zijn van onze nachtelijke busrit zijn we naar het Museo de Oro del Peru gegaan. Job moest studeren en ging niet mee. We reden door de wijk Santiago de Surco. Dit is een moderne, schone wijk. Er zijn geen bedelaars, maar wel veel bewakers. Voor elke benedenverdieping staan hekken of zijn er tralies voor de ramen en de deur. Ook de auto´s staan achter slot en grendel. De mensen zijn westers gekleed. Het verschil met de sloppenwijken is erg groot. Vooral de enorme vervuiling van die wijken valt op. In de stad en speciaal in de wijk Mira Flores waar Job woont, zijn bijna alle grote moderne gebouwen of de gerestaureerde gebouwen banken. Het museum was erg interessant. Er werd steeds gesproken over het goud en zilver van de Inca´s, de Chimu en de Moche maar daar was in de kleine musea bij de ruines weinig van te zien. Hier zag je het goud: sieraden, kronen, bekers, met goud bewerkte kleren, neuspiercings enz. Het meeste goud is echter door Spanjaarden gestolen en omgesmolten tot staven. (Een klein beetje heeft Piet Hein gelukkig gejat!)Voor zo´n groot museum is het opvallend dat er bijna alleen maar Spaanse teksten zijn en geen Engelse vertalingen. Voor een kaartje van tien euro verwacht je wat meer. ´s Avonds hebben we met Job Peruaans gegeten en wie zat in hetzelfde restaurant? Gids Astrid met haar nieuwe groep(je). Na het eten zijn we met de vrienden en vriendinnen van Job koffie gaan drinken bij het café van de Amerikaan van de tweede avond in Peru. Hij brandt zelf zijn Peruaanse koffie. Deze echte koffie is veel lekkerder dan het koude extract dat je moet mengen met heet water.
Donderdag 28 november. Na onze laatste nacht in Peru hebben Anneke en ik in de stad ontbeten. Job moest al om half acht naar de universiteit. De zon begint al lekker te schijnen. Het is ongeveer 23 graden en dat is vreemd bij al die winkels met kerstversiering. We hebben een rustige ochtend en pakken onze koffers. ´s Middags gaan we naar de universiteit. Job z´n faculteit organiseert een Feria. Een soort braderie voor de bedrijfjes, die de studenten geadviseerd hebben. Het bedrijfje van Job maakt kleine snoepjes. Anneke heeft twee zakken snoep gekocht. We gaan zo dadelijk eerst eten en dan naar het vliegveld. We willen er op tijd zijn. Er zijn waarschijnlijk strenge veiligheidsmaatregelen na de mislukte aanslag op het Israelische vliegtuig in Kenia. Morgen komen we rond vijf uur aan in Nederland, dan houd ik mijn epiloog.