China
Ondertussen zijn we alweer een tijdje in China dus tijd voor een nieuwe update. Zeker gezien de vele verzoeken en het feit dat we deze week al uit China vertrekken :-s Dus hier volgt wat we de afgelopen drie weken allemaal hebben beleefd:Vierentwintig mei zijn we de grens overgestoken vanaf Kirgizie. In het begin liep alles erg voorspoedig totdat Chinese douane voertuigen begon te confisqueren. Wij mochten niet meer met onze lift mee, maar moesten verplicht betalend met de toeristen bus mee (zie vorige blog). Vrachtwagens moesten bouwafval meenemen en bussen militairen. Maar goed, alles in dienst voor the people zullen we maar zeggen! Na een aantal uren vertraging plus nog een aantal controleposten kwamen we eindelijk aan in Kashkar. Kashkar is onderdeel van de historische zijderoute en een relax stadje om even van de Chinese cultuur te proeven (soms ook letterlijk) en even bij te tanken. Vanaf Kashkar zijn we de marathonrit begonnen naar Urumqi. Dat is 26 uur met de trein. Voor deze eerste Chinese treinreis, maar vooral omdat het zo'n lange rit gaat worden, hebben we gekozen voor een wat luxere rit. Dat is de softsleeper. Dat maakte zo'n treinreis erg relaxed: Echt heerlijk geslapen en 's avonds super gegeten. We deelden onze cabine met onder andere een leuke Tibetaan. Hij had een laptop mee met een Amerikaanse film, nog wat biertjes erbij en wat vodka uit Kirgizie en de rit was zo voorbij...
Tibetanen en Chinezen blijken, zoals later is gebleken, niet zo goed tegen alcohol te kunnen. Is ook weer lachen, zeker wanneer hij gaat meezingen met Jobs Engelstalige muziek.
Eenmaal in Urumqi meteen door naar de bergen en heavenly lake. Prachtig natuurgebied met mooie bossen en zoals de naam al zegt een mooi hemelsblauw bergmeer, erg rustgevend...totdat we wakker (na onze koude nacht in de jurt) werden van allemaal blerende toergroepen (de toerleidster heeft tegenwoordig muziekboxen mee). Schijnt het een natuurgebied eigenlijk een soort attractiepark te zijn met wel duizenden bezoekers per dag, een nep waterval en zelfs een theater! Uiteindelijk konden we nog ontsnappen aan de horde Chinezen en hebben we een mooie wandeling gemaakt!
In Dunhuang was het dan eindelijk tijd voor wat Chinese cultuur. Er is daar een prachtig grottencomplex waar vroeger duizenden boeddhistische monniken woonden. Onder leiding van een goede gids (de meeste Chinezen kunnen nog steeds weinig Engels... ze hebben nog al moeite met sommige klanken: Arjan Lobben) hebben we mooie tekeningen en beelden gezien waaronder 1 van de grootste standing boeddha(sinds dat de taliban de grootste boeddha kapot hebben geschoten). Daarnaast moesten we natuurlijk wel nog als een echte zijderoutekaravaan een tochtje en overnachting maken in de woestijn.
Van Dunhuang naar Jiujuguan gegaan. Daar hebben we een van de voorposten van de Chinese muur gezien. Toch wel apart om zo'n Chinees fort te zien. Hier hebben we besloten om voor het eerst van de "studentenkorting" gebruik te maken. Tot nu toe vonden we tijdens onze zijderoute trip het niet ethisch om te doen of we studenten zijn. Ik bedoel het behoud van die culturele bezienswaardigheden moet natuurlijk door iemand betaald worden. Maar die Chinezen maken het wel erg bond, 28 USD pp. voor een middagje! Gelukkig had Koen zijn mijn medewerkerspas bij zich van de UvA en weten ze niet wat "employee" betekent. Job had nog zijn oude studentenpas bij zich van 1999 (inclusief pasfoto).
Nu naar Xian. Xian is de oude hoofdstad van China, en de plek waarvan veel historici zeggen dat daar de Zijderoute eindigt. Linda kende daar nog een VSO-er die ons nog een avondje had meegenomen. We vroegen ons wel af wat VSO daar eigenlijk deed. Ik dacht dat VSO actief was in minder ontwikkelde landen om daar door middel van expertise overdracht een beetje te helpen, maar China is een erg ontwikkeld land; grote wolkenkrabbers, heel veel dure auto's (Audi, Mercedes) en natuurlijk de KFC's en Starbucks ;) Ed (de VSO-er) legde uit dat hij hielp vrijwilligerswerk te stimuleren, een concept dat nieuw is in China.
Job die geniet van de verfrissende werking van theeblaadjes
Maar goed, Xian is een mooie stad en het centrum is nog omringd met stadsmuren. Maar bovenal zat naast ons hostel een Belgian beer bar. Nu dus echt bijtanken! Natuurlijk hebben we hier ook het Terracotta leger gezien. Het enorme van klei gemaakte leger dat Qing meenam in zijn graf en pas in de jaren 70 werd ontdekt.
Voordat we naar Beijing gingen hadden we nog een korte tussenstop in Pingyao. Nu een echt leuk Chinees dorpje. Het is 1 van de weinige steden in China dat ontsnapt is aan de bouwwoede van als maar meer lelijke bijlmerflats. Hier dus 2 dagen rond gelopen en gerelaxed (nou ja gerelaxed.... 2 uur voor het hotel boekje lezen, betekent 4 fotoshoots en 3 keer vriendelijk babbeltje om Engels te oefenen).
Beijing is een gigantisch grote stad waar wel 15 miljoen mensen wonen. Maar het centrumgedeelte rond de forbidden city is wel een leuk gebied. We hebben vrijdagmiddag lekker een fietstocht gemaakt door de stad en natuurlijk afgesloten met een heerlijk biertje en een heerlijk hapje chinees.
De 2 dagen erop hebben we veel gezien; forbidden city, temple of heaven (groot park) en foreign quarter (met alle vroegere ambassades) en natuurlijk de Great Wall mag niet ontbreken. In een dag tripje hebben we een wat afgelegen stuk grote muur bewandeld. Vooral dit stuk was erg prachtig; weinig toeristen, midden in de natuur en mooi uitzicht.
Gelukkig waren we ook op tijd voor het EK in Beijing en hebben we denk ik met 100 Nederlanders volledig in oranje, Heineken bier en bitterballen voetbal gekeken.
En dan nu uitrusten op het strand:
let op de "stoere" mannen met zwembandjes....