Job en Koen op de Zijderoute
Mon 14 May '12 tot Thu 24 May '12

Osh, Arslanbob, Suusamyr, Biskek

Wederom een fantastisch makkelijke grensovergang! Jammer dat we geen foto's mogen maken, maar het is toch leuk om heel verdwaasd een hele grote rij (100 man) mensen voorbij te lopen en vervolgens nog door het hek te worden gelaten ook. Osh ligt vlakbij de grens dus we waren lekker op tijd. Ons guesthouse was dit keer in een appartement in een oud russisch appartementencomplex. Wel grappig om gewoon in een woonwijk te zitten, tussen de Kirgiezen.

De volgende dag zijn we meteen met de shared taxi op pad gegaan naar de natuur. Wel grappig hier; er rijden hier alleen maar tweedehands auto's en vrachtwagens rond. Geimporteerd uit heel Europa en vooral Duitsland. Erg komisch om "fruitboer Dirk de Boer" rond te zien rijden en mercerdessen met een Duitse stikker.

Bestemming was Arslanbob. Een dorpje in de bergen bekend van het grote walnotenbos (wel 21.000 bomen, die elk jaar worden toegewezen aan de bewoners om de noten te oogsten). We hebben hier een fantastische trekking gedaan met een gids en een kok. Eerst naar de weide hoog in de bergen, waar her en der nog sneeuw lag.

's nachts hebben we uiteindelijk maar met onze kleren aan geslapen en dat was nodig ook! De volgende dag mooi door de bossen gewandeld en weer leuk gekampeerd met een kampvuur erbij.

De gids en kok waren echt fantastisch; heerlijk gegeten, goede gesprekken(nu weten we ook hoe ze hier in kirgizie aankijken tegen prostituee... de mannen hebben hier zo'n hoog libido dat de vrouwen liever hebben dat ze af en toe maar naar de hoeren gaan!) en goede afsluiting met een lunch, vodka en een toast!

Daarna tijd voor de jailoos (weide) in het midden van kirgizie. Helaas is dit midden van kirgizie alleen te bereiken als je 3 passen van zeg 3500m elk heb overwonnen. Na pas 2 werden we afgezet want we moesten naar Kochkor. Helaas kwamen we niet verder dan Suusamyr (het eerst volgende dorp). Blijkbaar rijdt er niet zoveel over de 150 km zandweg die ook nog over een pas van 3500 m gaat... dus toen zelf maar met handen en voeten een yurtstay en paardrijden geregeld, althans dat dachten we.... Na 2 uur wachten werden we opgehaald door een half dronken kerel. op weg naar zijn boederij leverden we eerst nog vodka af bij zijn kaart spelende vrienden in de wei. Na het avondeten maar meteen gaan slapen, want de sfeer was niet heel gezellig (hij was boos dat we geen extra uitstapjes wilden doen, waar hij natuurlijk geld voor wilde). Al maakten de kinderen het nog een beetje goed.

De volgende dag het paardrijden... wij helemaal voorbereid op een lange trekking... Mochten wij omstebeurt een rondje rond de boederij! Nou toen zijn we hem maar snel gepeerd en hebben we zelf een mooie wandeling gemaakt. Ja, zo zie je maar wie zo'n cultural exchange levert altijd weer leuke ervaringen op!

Na een dagje biskek waren we terug in osh om de grensovergang naar china te maken.

Na 4 soepele grensovergangen moest het toch eens fout gaan... Om 5 uur stonden we langs de weg en kregen we meteen een lift van de vrachtwagen naar de grens. Een prachtige tocht van 3 uur wederom door een mooi en verlaten landschap.

Eenmaal bij de exit van kirgizie (in the middle of nowhere met alleen maar tientallen trucks te wachten tot dat ze door mochten) waren we snel buiten, maar na 7 km niemandsland stonden we voor de chinese grens. Opzich geen probleem tot dat we verder moestem... Geen weg te bekenen... Alleen maar een zandweg, waar al die trucks overheen moeten.. Ongelooflijk!! Dus met de bus na 2 uur de volgende checkpoint, hele tas weer door, en 4 uur verder de laatste checkpoint, en ja dan nog eens 2 uur naar onze eindestemming Kashgar.