Ghazor Kahn
Na de smog van de stad waren we wel toe aan de frisse lucht van de bergen. We hebben onze reis vervolgd naar Ghazor Kahn. Ghazor Kahn is een heel klein dorpje midden in de bergen en omringd door kersen- en appelbomen. Bij aankomst waren er alleen groene knopjes. Een paar dagen later stond alles in bloei, een moooi gezicht :)Op een bergpiek in de buurt ligt een van de 'castle of the assassins'(an order of Nizari Ismailis, particularly those of Persia and Syria that formed around 1092; waar tevens het woord assasin vandaan komt). Het kasteel is erg moeilijk bereikbaar, maar na een stevige wandeling werden we beloond met een prachtig uitzicht. De volgende dag hebben we nog een mooie hike gemaakt in de omgeving. Zeven uur klimmen over bergkammen en langs bergmeren, en onderweg gezellig thee drinken met herders.
Het is onvoorstelbaar hoe gastvrij ze hier in Iran zijn. Overal waar je bent willen de mensen graag thee met je drinken en hun lunch of eten met je delen. In de trein naar Tehran hebben wij dus ook alles wat wij hadden eerlijk gedeeld.
Een ander leuk gebruik wat ze hier kennen is Tarof. Een soort geformaliseerde vorm van gastvrijheid. Mensen bieden je alles aan, thee, waterpijp en zelf een taxirit. Dat werkt natuurlijk niet als iedereen gelijk alles accepteert. Dan zou het inkomen van de caféhouder en taxichauffeur wel heel mager zijn. Daarom is de eerste keer aanbieden een beleefdheidsvorm. De truc is, als je bijvoorbeeld wilt afrekenen, dat je het aanbod van een gratis kopje thee de eerste twee keer weigert. De derde keer kan je het pas accepteren. Maar als leuke buitenlanders hebben we toch op deze manier thee gekregen, taxirit en zelfs een middag waterpijp roken! Het is al goedkoop hier, maar dit maakt het wel heel makkelijk ;-)
