Tehran
In Tehran hebben we Elleke opgehaald. Midden in de nacht kwam ze aan op het vliegveld. Was voor Elleke wel een grote overgang. Zodra het vliegtuig de landing had ingezet moesten alle vrouwen een hoofdoek op en Elleke ook. Er is wel een groot verschil hoe vrouwen zich hier kleden. Sommige zijn net zwarte spoken met een zwarte deken over zich heen, andere dragen een spijkerbroek met een kleurige hoofddoek. Ik moet zeggen Elleke ziet er zeker hip uit! Als we haar 5 min alleen laten lopen, spreken alle mannen haar meteen aan.
Tehran is een onwijs grote stad met heel veel verkeer. Gelukkig hebben ze wel een metro aangelegd, die goed te gebruiken is. Wel hebben ze aparte coupé's voor vrouwen omdat ze anders worden lastig gevallen door mannen. We hebben in Tehran een mooi paleis bezocht waar de shah vroeger woonde, een erg mooi Juwelen museum. Nou nu weten we wel waar al het geld zit.... en waarom het museum in de kluis van de centrale bank is gehuisvest. Zoveel juwelen heb ik nog nooit bij elkaar gezien: diamanten, rubbies, goud, smaragden!
We beginnen trouwens wel te merken dat het reizen wel steeds uitdagender wordt... In Jordanië spraken we de taal niet, maar was het toeristisch en spraken ze soms Engels, in Turkije spraken we de taal ook niet, maar konden we tenminste nog de teksten lezen met behulp van de LP (lonely planet). Maar hier in Iran, schrijven ze in het Arabisch en dus niet te lezen, Perzisch of Farsi is niet te verstaan, en de LP is ook 4 jaar oud waardoor veel niet meer klopt. Dus op een avond op zoek naar internet of een restaurant betekent: minstens twee keer verkeerd lopen omdat de LP map niet klopt of niet gedetailleerd is, 4 keer navragen en af en toe een dokterspraktijk of reisbureau binnenlopen omdat we teksten niet begrijpen en het restaurant vaak is weggestopt in een kelder.