Laatste daagjes in Turkije
Na Kars zijn we vertrokken naar het grensdorpje Dogubayazait, een paar kilometer van Iran. Tijdens het doen van de eerste boodschappen vertelde iedereen dat er een Nederlander, samen met een Koerd, een camping had buiten het dorp. Altijd leuk Nederlanders :) Op weg naar onze laatste toeristische attractie in Turkije hebben we daar lekker een kopje thee gedronken, gezellig.
De laatste unesco bezienswaardigheid was een paleis gebouwd boven op de berg bij Kars. Wat een uitzicht!! Het paleis was gerenoveerd en werd beschermd door een modern glazen dak. Ik voelde met net alsof ik in een Jamesbond film was beland! misschien niet de bedoeling bij een historische bezienswaardigheid, maar toch erg mooi en indrukwekkend. Ik zag al potentie voor een luxe hotel ;)
In ons (eigen) hotel zijn we nog een aardige italiaan tegengekomen, leuke jongen. hij heeft ons backgammon uitgelegd, misschien wordt dit wel ons reisspel (begin onze kaartspelletjes wel een beetje zat te worden...).
Dan de evaluatie van Turkije ;) Ik vond oost-Turkije heel anders dan het beeld wat ik van te voren had: een beetje een combinatie van Istanbul, Alanya en Antalya.
Oost-Turkije had moderne steden, veel minder Arabisch dan de bovenstaande steden. Ik vond de mensen erg vriendelijk en behulpzaam, ondanks dat ze weinig Engels konden. We werden meegenomen tijdens het liften en mensen op straat brachten ons naar de winkels waar we moesten zijn. Ook werden we bijna niet lastiggevallen door mensen die spullen willen verkopen. Dit alles is toch weer het grote voordeel van een niet toeristische regio!
Dan op weg naar "het as van het kwaad" (dramatische stem), dat was toch wel een beetje spannend. maar alles ging eigenlijk erg voorspoedig: busje naar de grens, visum en paspoort laten zien en vervolgens meegereden met een toeristenbus met Iraniers die terugkwamen van vakantie uit Istanbul. Erg voorspoedig allemaal... totdat bij een controle onderweg de buschauffeur spullen uit Turkije probeerde te smokkelen @#$%!! Na drie uur vertraging mochten we pas verder...
(Dit is de cliffhanger, volgend keer meer ;)