Amasya en Sivas
nou dat was een avontuur, die nachtbus! We vertrokken om 20:00 vanuit Goreme met het verhaal op zak dat we rond een uur of 5:00 in Hafza zouden aankomen we waar dan de lokale bus naar Amaysa zouden kunnen pakken. Schrokken we om 3:15 wakker omdat de bus steward ons wakker maakte met de boodschap dat we er al waren. Werden we dus op een kruispunt midden in de nacht eruit gegooid, mistig en fucking freezing!! 1 taxi meneer aanwezig, maar die kon ook geen woord engels... Nadat we enigzins wakker waren geworden (dat duurde niet lang in die kou...) zagen we dat de busstation nog open was en dat wil zeggen niet verwarmd. Gelukkig waren er een paar mensen... (achteraf bleek het algehele terugkomdag van militairen te zijn, die naar hun ouders gingen. Daarom was de directe bus optie ook vol en waren er gelukkig een paar mensen op het station aanwezig). Na 10 min kou leiden hebben we onze slaapzakken maar gepakt. 4 uur, 5 uur, 6 uur, 7 uur... eindelijke de eerste mensen op de station die ons konden vertellen dat de eerste bus naar Amaysa pas om 9:30 zou gaan, ach waarom niet! we dachten bijna dat we in de film The Terminal speelden. Eenmaal in Amaysa snel een hotel gevonden en maar een middag dutje gedaan. In de middag hebben we in het dorp rond gelopen en lekker kebab als lunch genomen met Ayran (soort yoghurt, melk drankje, standaar bij je kebab). Daarna zijn we naar een Hamami gegaan, lekker uitzweten en gemasseerd worden. Hadden we wel nodig na zo'n nacht en ik heb ook al de AFM massages een tijdje moeten missen.
Ohja we waren ook even zomertijd vergeten... komen we om 9:30 bij het busstation aan kakken voor de bus van 10:30, is het al bijna half helf... Probeer dan maar de Turk te begrijpen die zomertijd probeert uit te leggen!
Nu in Sivas niet een heel spannend dorp, behalve dat het bekend staat van het Bloedbad van Sivas. wiki: Na het vrijdaggebed kwam een menigte fundamentalistische soennitische inwoners naar het hotel en stak het in brand, waar ook een nederlandse toerist is overleden.
Wat ze hier wel hebben is Mr Fish. Een spa treatment voor Psoriasis patienten. Er is een warm waterbron en visjes die dus allemaal aan je houd gaan sabbelen. Helaas was het wintertijd en konden wij (lees= gezonden mensen) pas na 17:00 voor het gereduceerde tarief. Dus nu hebben we maar onze handen laten aflikken!
In onze wandeling terug van 12 km hebben we nog een lift gekregen van spoorwegmedewerkers, zat er gewoon een Nederlander in de auto. Hij was bezig met het controleren van het spoor, waar Nederlanders wel niet goed in zijn!
Avonds dachten wij we gaan de bloemetjes buiten zetten. Maar ja hoe vind je hier een leuke tent. Eindelijk na wat zoeken vonden we het cafe Alanya. Na een warm onthaal (we begrepen natuurlijk geen reet van wat ze zeiden), kwamen we in de danszaal. Allemaal jongen mensen die traditionele Turkse dansjes deden, erg leuk om te zien. Maar ja zolang er geen alcohol geserveerd wordt krijgen je natuurlijk geen Dijkstra op de dans vloer ;-)