De reis van Mexico naar Guatemala
8 augustusVanmorgen zijn we om zes uur vertrokken naar Flores in Guatemala. We waren blij ons Turks bad in Palenque te kunnen verlaten.
We zaten in een VW-busje met 15 personen (incl. de chauffeur). De tocht ging door de jungle naar de grensrivier met Guatemala. Wat moet je van zo´n jungle voorstellen? Aan weerszijden van de weg een groene muur van allerlei bomen en planten, zover je oog reikt. Zo af en toe een dorpje met weer die vervelende drempels. Er zijn hutjes met daken van palmboombladeren of golfplaten. In die dorpjes winkeltjes met natuurlijk coco colareclame en zelfs af en toe een schotelantenne.
We zijn twee keer aangehouden door de federale politie. Waarschijnlijk omdat we te zwaar beladen waren. Op het dak van het busje lagen niet alleen de bagage van 14 personen, maar ook twee tv-toetellen. Bij de rivierovergang aangekomen was de douanepost gesloten (zondag misschien?). Na een half uur wachten besloten de chauffeurs van de busjes dat we dan maar zonder uitreisstempel naar Guatemala moesten vertrekken. Hoe we Mexico weer inkomen, zien we bij de grens met Belize wel weer.
In een soort grote kano met buitenboordmotor zijn we over de brede rivier naar een andere grenspost in Guatemala gevaren. De tocht duurde een half uur. Daar moesten we wel via de immigratiedienst inchecken en natuurlijk betalen. Via een aftandse bus gingen we toen op weg naar Flores.
Guatemala is een veel armer land dan Mexico. Hier geen asfaltwegen maar stoffige, verharde zandwegen. We hebben vier uur over die zandweg gehobbeld. Al mijn vullingen zitten los en als iemand nierstenen heeft, dan zijn die nu vergruisd.
Het landschap is veel minder aantrekkelijk. Kaler door houtkap en minder uitbundig. In de bus zorgde "Eddie" van de busmaatschappij voor boekingen van volgende busreizen. We gaan in ieder geval naar de ruines van Tikal (vertrek om vijf uur 's morgens met de bus). In Flores, dat is een stadje op een schiereiland in een meer, hebben we leuke kamers. Anneke en ik hebben zelfs een balkon met uitzicht op het meer. Het is hier een stuk aangenamer. Toen we gingen douchen spoelde er licht bruin water van ons af, zo stoffig was de busrit geweest.
Morgen hebben Anneke en ik een rustdag. Job en Koen gaan al om vijf uur weg om een canoing-tocht in de bergen te maken.