Anneke en Ton in Peru

Arequipa

Op de zesde dag moesten we al om zes uur weg. Het was een tocht van bijna 600 km door de woestijn naar Arequipa. De tocht duurde bijna dertien uur. Alleen maar woestijn en hele mooie vergezichten op de kust van de Stille Oceaan. Ongelofelijk dat de branding met golven van zeker 3 meter eindigt op een strand wat direct overgaat in de woestijn. Alleen waar de rivieren in zee stromen (deze rivieren zijn nu bijna droog) is het land begroeid en is er landbouw: katoen, rijst en vruchtbomen. Arequipa ligt op ruim 2300 meter hoogte dus we moesten rustig aan doen en veel drinken. Ik drink cocathee. Je merkt met het lopen dat je in veel ijlere lucht bent. 's Avonds hebben we met de groep in een restaurant gegeten, dat bekend staat om zijn Alpacavlees. Een alpaca is een soort mini lama. Heel lekker!! Vandaag de zevende dag, dinsdag. Je bent bijna in deze 24 uurs economie de draad van de dagen van de week kwijt. Tot 's avonds laat is er veel verkeer en alle handelaartjes staan te verkopen tot zeker middernacht. We hebben eerst heel lux de was laten doen en zijn vervolgens naar het klooster van Santa Catalina geweest. Dit is een klooster vanuit de zestiende eeuw en is pas in 1970 opengesteld voor het publiek. Het is een soort middeleeuwse stad met allerlei huisjes, keukens, binnenplaatjes, kapelletjes enz. De oudste dochter van voorname families ging op 12-jarige leeftijd in dit klooster, maar moest wel ongeveer 100.000 dollar als bruidschat meenemen. Ze werd dan wel verzorgd door vier slaafjes. 's Middags bij een Chinees geluncht. Een Chinees heet hier Chifa. Toen we bijna klaar waren, kwam een heel oud zielig vrouwtje om geld bedelen. Toen ik haar aanbood het overgebleven eten mee te nemen, was ze heel blij. Ze kreeg van het restaurant zelfs een plastic zakje. Dit klinkt heel decadent, maar anders gaat dat eten de vuilnisbak in. Nou dat was het weer. Morgen gaan we naar de Colca-canon en slapen dan op 3600 meter hoogte.