La Paz en Tiwanaku
Vanaf de grens moesten we nog drie uur naar La Paz. Eerst stopten we in Copacabana waar we op een andere bus moesten overstappen. Ergens halverwege La Paz moesten we weer de bus uit, nu omdat de bus op een soort vlot het Titicacaa meer over moet (zie foto´s). Voor onze veiligheid gaan we met een personenbootje.La Paz ligt in een grote vallei op ongeveer 3800 m. Bij aankomst zie je het heel mooi liggen. Aangekomen in La Paz hadden we een actièplan: Koen en Charlotte zouden bij de tassen wachten tot Job en Tim een hostal hadden gevonden. Al wachtende, omringt door touristenpolitie die zich grote zorgen over Koen en Charlotte maakte, werden wij zelf ook een beetje zenuwachtig. La Paz is echt enorm druk en heel anders dan welke Peruaanse stad dan ook die we tot dusver hadden bezocht. De verkeersdoorgang is minimaal, ondertussen verkopen mensen langs de weg echt alles. En in veel grotere mate dan in bijv. Lima. Het is gewoon een grote openluchtmarkt. In iedergeval...al wachtende deed een Boliviaan een poging tot een greep naar een tas. Maar gelukkig was Koen groot en intimiderend genoeg om deze man af te schrikken. Uiteindelijk zijn we in een leuk hostal beland midden in 'il centro'. De dag daarna zijn we spectaculair cultureel geweest. 6 musea op 1 dag. Wat hebben we geleerd? Bolivia is eigenlijk een heel zielig land. In 2 oorlogen zijn ze eenderde van hun grondgebied kwijtgeraakt en daarnaast zijn ze door de Spanjaarden beroofd van al hun goud en zilver. (ook uit de mijnen). In het Coca-museum zijn we te weten gekomen hoe Koen de Inca trail is doorgekomen. Nm. Cocablaadjes zorgen voor een ander insulineniveau waardoor je harder kunt werken met minder zuurstof. Verder lekker gegeten in een grilltent (samen nog met de 2 Belgische chica´s uit Apu). Vandaag de micro genomen naar Tiwanaku. Dat was een wel een spektakel. Het archeologische gebeuren niet zo heel erg (we hadden nm. geen gids) de terugweg destemeer. We hebben uiteindelijk in een micro gezeten met 21 mensen en 2 babies....