Op Schiphol hadden we bij het boarden het eerste avontuur. AL kletsend over terroristen en bommen filmde Tim gezellig de omgeving, maar dat mocht helemaal niet! Dit was immers een "High risk flight". We werden dan ook, niet zo vriendelijk verzocht de film te wissen. Hierna werden we nog even stevig ondervraagd of onze bagage wel van ons was en waar die geweest was de afgelopen tijd. Toen ik vertelde dat ik Willemijn al 5 jaar kende mocht ik de camera van haar vader houden.
De vlucht voelde korter dan hij was, film (signs) gezien, wat gegeten en slaapjes gedaan. Veel sneeuw en ijsschotsen trouwens. Pas vlakbij Atlanta, het laatste uur, was er geen sneeuw meer. Op Atlanta veel bureaucratie en beveiligingsbeambten, maar ze waren allemaal wel aardig. De vlucht naar Lima was niet zo spannend, het was donker buiten. In Lima stond Job al 2 uur te wachten, we hadden namelijk een uur vertraging. Thuis gekomen met de taxi moesten we meteen al onderhandelen, de chauffeur vond dat hij recht had op 25 dollar ipv 15 sol, dat scheelt een factor 3.5 dus daar waren we het niet mee eens. Na 15 minuten onderhandelen heeft hij er nog 25 gekregen, dus hij mag blij zijn. Nu zijn we dus bij Job en het is al heel laat (4 uur) dus ik ga slapen.