De terugreis
De terugreis verliep anders dan we hadden verwacht, daarom daar ook een verslag van.
Het begon al met het inchecken op de luchthaven. Er waren extra veiligheidsmaatregelen door de aanslag in Kenia en zonder paspoort kwam Job niet in de vertrekhal. Er stond bovendien een enorme lange rij bij de KLM-balie, dus had het geen zin voor Job om buiten te wachten. We hebben uiteindelijk een uur en een kwartier er over gedaan om in te checken.
Toen we eenmaal aan het vliegen waren, werd ik na een uurtje niet lekker. Ik viel zelfs flauw. Ik dreigde zelfs nog twee keer flauw te vallen. Een nat washandje hielp. Mijn buurvrouw schrok zich rot en Anneke heeft de hele reis geen oog meer dicht gedaan. In Aruba was het wel weer over, maar ik kreeg buikkrampen en diaree. Ik denk dat het een soort voedslevergiting is geweest, zoals in Spanje, maar ik ga toch naar de dokter toe. Op dit moment, zondagavond 12.00 uur, heb ik nog steeds last van diaree.
We kwamen door een rugwind een uur eerder aan op Schiphol daardoor miste Tim ons, die ons wilde verrassen.
Toen het volgende probleem: Annekes tas kwam niet aan. Formulieren ingevuld en een beetje sjachereinig naar huis. Daar werden we op het station opgehaald door Koen en Roos. Kwamen we thuis, zat daar een kwade Sticky die niets van ons wilde weten en zelfs naar ons blies!!!
Gelukkig werd er zaterdag gebeld dat de tas terecht was en zondagmorgen thuis werd bezorgd. Aan de labels konden we zien dat de tas door Iberia was vervoerd.
Sticky is weer wat gezelliger dus: Eind goed, al goed!